|
Dat Wat Blijft: van Brabant tot België
We kijken terug op een bijzondere tentoonstellingsvaart langs verschillende steden in Brabant, Limburg en België. In een maand tijd – van 24 juni tot en met 25 juli – mochten we meer dan 2.000 bezoekers ontvangen.
|
|
|
Het Dat Wat Blijft-schip in Luik, Neeroeteren en Weert. Foto boven: Ronny Witting, linksonder: Robin Witting, rechtsonder: Jeroen Kuit
|
|
Deze video geeft een samenvatting van een aantal hoogtepunten van onze tour door Zuid-Nederland en Vlaanderen. De video begint bijvoorbeeld met een Waalse vrouw die vertelt waarom het voor haar zo bijzonder was om botteressen te borduren: gewone Waalse arbeidersvrouwen die ook centraal staan in een van de films die op ons schip waren te zien. |
|
|
Een borduurwerk van de Luikse botteressen
|
|
Het kanaal en Dat Wat Blijft verbinden Brabant met (Belgisch) Limburg en het Franstalige Wallonië. Als je de route vaart, ervaar je de verschillen tussen de mensen die zich verbonden voelen met de plek waar ze leven. Het is mooi hoe anders we kijken, gevoed door de plek waar we vandaan komen en de voorvaderen die in ons bloed met ons meereizen.
We hebben dan ook genoten van de Nederlandse suppoosten, die meereisden met het schip en zich mengden met de Belgische participanten van ons project. Een van hen is Herman Kneepkens, die in de video vertelt over zijn woonscheepje, waarvan hij een prachtige maquette heeft gemaakt die te zien was in de tentoonstelling.
Herman kwam regelmatig terug als vertellende suppoost. Wat een vertellers zijn dat in België! De eerste wandeling in Neeroeteren langs het kanaal met drie (!) vertellers duurde maar liefst 2,5 uur. Verhalen roepen verhalen op en laten ons herinneren wat we bijna vergeten waren. Zo'n verjaardagsfeestje van een jarig kanaal laat ons bijvoorbeeld ook terugdenken aan al die levens die voorbij zijn gegaan in 200 jaar. Door een ongeluk of omdat mensen moedwillig het kanaal in zijn gegaan. |
|
|
Suppoosten Johan, Elise, Sandra en Ronny. Foto's: Ronny Witting
|
|
|
Verschillende objecten in de expositie
|
|
|
We hebben deze zomer ook prachtige performances mogen meemaken. Van een grootse operazangeres met dansers op het dek van het schip tot een intieme singer-songwriter in het ruim. En van ontroerende en humoristische liedjes met trekzak tot prachtige optredens van talentvolle dansers in Weert en Meierijstad die op kanaalverhalen gebaseerde choreografieën uitvoerden.
|
|
|
Dansperformance op het schip door Dancer Studio o.l.v. Resa Samangun. Foto: Jeroen Kuit
|
|
|
Ook stond een zogeheten kanaalverhaaltafel op het programma. Aan deze tafel zaten vertegenwoordigers van zeven locaties aan het verhaal. Zij vertelden aan de hand van een bijzonder object over hun band met de vaart. Hiervan wordt een film gemaakt.
Het is mooi om te zien hoe ogenschijnlijk ‘normale’ objecten en verhalen opgetild en bijzonder worden in het licht van Dat Wat Blijft. Dat kunst onderdeel uitmaakt van het dagelijkse leven: hetzelfde is als eten, drinken, ademen en goederen vervoeren, zoals we dat deden met binnenvaartschip Oostenwind.
|
|
Wil je meer zien van Dat Wat Blijft? Kom dan 16 september om 19:00 uur naar Museum Jan Heestershuis in Schijndel voor de opening van een nieuwe expositie van Dat Wat Blijft. We sluiten af met een expo in het Koetshuis van het Noordbrabants Museum van 1 tot 18 december. Op 18 december is de publicatiepresentatie. Wees welkom! |
|
Subsidies, sponsors en samenwerking
Nieuwe subsidies
We krijgen subsidie van het VSBfonds voor Dat Wat Blijft!
Ook van het Pop-up fonds van de gemeente 's-Hertogenbosch krijgen we subsidie voor Wat Blijft voor de publicatie en tentoonstelling in het Koetshuis van het Noord-Brabants Museum. Veel dank hiervoor!
|
|
|
Kanaalverhalen
Verhalen roepen verhalen op
"We hoorden dat ons broertje te zien is in deze tentoonstelling”, vertelden twee zussen die een bezoek brachten aan ons schip. Ze lieten ons een boekje vol krantenartikelen zien over de vermissing van hun twintigjarige broer. Later bleek dat hij het leven heeft gelaten in de Zuid-Willemsvaart in Neeroeteren.
Het verhaal maakt onderdeel uit van een collage van krantenartikelen op een herdenkingsdeken die in de tentoonstelling is te zien. Veel bezoekers uit Neeroeteren bekeken de deken zorgvuldig, herkenden de namen en zagen de levens die achter de voor ons abstracte krantenartikelen schuil gaan. "En onze moeder heeft 10 jaar geleden op dezelfde plek in het kanaal zelfmoord gepleegd”, vervolgde een van de zussen.
De tentoonstelling, en het kanaal, gaan over mensenlevens: over geboren worden op het water en sterven. Maar ook over het plezier dat het leven op een schip met zich meebrengt. Dat Wat Blijft voedt zich met dit soort verhalen. En geeft ze in een nieuwe vorm weer door. Het is een project over wederzijdse inspiratie en groei door (nieuwe) ontmoetingen en kruisbestuivingen.
Zo was het prachtig om te zien dat in en buiten het schip reünies ontstonden van mensen die elkaar in geen jaren hadden gezien. En verhalen roepen weer nieuwe verhalen op. Een bezoeker was bijvoorbeeld geraakt door de film van de schippersdochters, omdat hij zelf op een internaat had gezeten. Een familielid van de eerste sluiswachter in Weert vertelde hoe zij vroeger met warm in zondags pak in het kanaal zwommen. En vervolgens met dat natte pak in de kerkbanken gingen zitten.
|
|
Steengoede bierpul
Al sinds 2019 onderdeel van Dat Wat Blijft: een stenen bierpul met tinnen deksel. Deze pul is verbonden met de geschiedenis van een voormalig bruin café aan de Zuid-Willemsvaart in Den Bosch. Cafédochter Theodora van de Wildenberg vertelde ons het bijzondere verhaal.
Een vroegere cafébezoeker en antiquair uit Den Bosch kon zijn drankrekening niet betalen. Als een alternatief betaalmiddel voldeed hij zijn onkosten in de vorm van een aantal 19 e eeuwse bierpullen, waarvan voorbeelden ooit in Nuenen model stonden voor een schilderij van Vincent van Gogh. In het café aan het kanaal werden ze destijds boven de bar gehangen – zie de foto rechts van de bierpul.
Nu staat een zeer verwante 19 e eeuwse bierpul, afkomstig uit de collectie van de voormalige kunstenaarswoning, het Jan Heestershuis in Schijndel, gebroederlijk naast de trekzak van Theodora, waarmee ze prachtige liederen ten gehore brengt!
|
|
Dat Wat Blijft van boven
Nagenieten van onze aanmeertijd in Neeroeteren? Bekijk de mooie dronebeelden van Robin Witting, de zoon van Ronny en Sonja Witting.
|
|
|
Een van de artikelen uit de Vlaamse media. Vrij vertaald: een reizende expositie op een binnenvaartschip.
|
|
Collector's items te koop!
Dat Wat Blijft-luciferdoosjes geïnspireerd op het
verhaal van de Nationale Lucifersfabriek in Weert, met afbeeldingen van schilderijen uit de DWB-tentoonstelling. 6 stuks, met aan iedere kant 1 schilderij, voor 15 euro excl. verzendkosten. Je steunt hiermee de publicatie over het project.
|
|
|
|
Sponsors en partners Dat Wat Blijft
|
|
|
|
|
